Archont lub Archontowie, to starożytne określenia sług Demiurga, czyli boga stwórcy stojącego między ludzką rasą a transcendentnym Bogiem, którego można poznać jedynie poprzez poznanie prawdziwej natury ludzkości, prowadzącej do uwolnienia boskiej iskry wyzwalającej z ograniczeń ziemskiej egzystencji.
„Rzeczywistość Władców (Hypostasis of the Archons) opowiada o gnostyckiej historii od stworzenia Yaldabaotha w dół, do czasów Noego i wielkiej powodzi i kończy się przewidywaniem ostatecznego przyjścia Zbawiciela, zniszczenia demonicznych mocy i zwycięstwa gnostyków.”
Bentley Layton, profesor religioznawstwa i języków cywilizacji bliskowschodnich.
Archont to także greckie słowo oznaczające: „władca”, które było często używane w starożytności jako tytuł pewnego urzędu publicznego w rządzie. Jeśli spojrzymy na Archontów z gnostycznego punktu widzenia, zrozumiemy, że w tym kontekście byli oni uważani za anioły i demony starego testamentu.
„Archontowie położyli plany i powiedzieli «Chodźmy, stwórzmy człowieka, który będzie ziemią z ziemi.» Modelowali swoje stworzenie jako jedno z całej ziemi. Teraz ciała władców mają kobiety. Archontowie zabrali trochę ziemi z ziemi i zamodelowali swego człowieka na wzór swojego ciała i po obrazie Boga, który ukazał się im w wodach.
Powiedzieli «Chodźmy, twórzmy go za pomocą formy, którą wymodelowaliśmy kobietę, abyśmy mogli zobaczyć jej męski odpowiednik.» Albowiem nie rozumieli do końca mocy Boga, z powodu ich bezsilności. Archontowie tchnęli w twarz, a ten człowiek przyszedł i przebywał na ziemi przez wiele dni. Ale nie mogli zmusić go do powstania z powodu swojej bezsilności, nie mogli ofiarować mu duszy. Podobnie jak wiatry sztormowe, trwały, aby mogły spróbować uchwycić ten obraz, który ukazał się im w wodach. I nie znali tożsamości swojej mocy.”
„Rzeczywistość Władców” (Hypostasis of the Archons).
Hipoteza Archontów jest egzegezą, jest krytyczną interpretacją religijnego tekstu o Księdze Rodzaju 1-6, i wyraża gnostycką mitologię boskich twórców kosmosu i ludzkości. Księga Rodzaju jest pierwszą księgą Biblii hebrajskiej (Tanach) i chrześcijańskiego Starego Testamentu. Uważa się, że „Rzeczywistość Władców” czasów starożytnych, została spisana podczas trzeciego wieku naszej ery.
Naukowcy uważają, że wywodzi się ona z tradycyjnego okresu w gnostycyzmie, kiedy przekształcił się on z czysto mitologicznego stanu w fazę filozoficzną. Pismo jest przedstawione jako instrukcja na temat dominatorów (archontów) świata wspomnianego przez świętego Pawła. Wyraźną intencją tego pisma jest nauczenie prawdy o mocach, które mają władzę nad tym światem. Historia zaczyna się od przechwalania demiurga, najwyższego archonta, w słowach przypisywanych Bogu Biblii: „Jestem tym, kim jestem, Bóg nie jest niczym oddzielonym ode mnie’’.
Tutaj należy zauważyć, że wielu współczesnych teologów przypisuje ten zwrot do postaci Lucyfera, który od samego początku starał się wynieść ponad swojego Stwórcę. „Rzeczywistość Władców” jest przedstawiona jako uczony traktat. Traktat zaczyna się od fragmentu kosmogonii, który prowadzi do rewizjonistycznej historii wydarzeń związanych z początkiem wszystkiego, ujawniając gnostycką nieufność wobec materialnego świata i demiurga, który je wymyślił.
W tej opowieści wyłania się dialog anielskiej interpretacji, w którym anioł powtarza i rozwija fragment kosmogonicznego autora w znacznie szerszym zakresie, kończąc historycznym proroctwem o przyjściu Zbawiciela i końcu dni. Bentley Layton, profesor religioznawstwa (starożytne chrześcijaństwo) i profesor języków i cywilizacji bliskowschodnich (koptyjski) na Uniwersytecie Yale pisze:
„Rzeczywistość Władców (Hypostasis of the Archons) opowiada o gnostyckiej historii od stworzenia Yaldabaotha w dół do czasów Noego i wielkiej powodzi i kończy się przewidywaniem ostatecznego przyjścia Zbawiciela, zniszczenia demonicznych mocy i zwycięstwa gnostyków.’’
Chociaż nie jest to w tym momencie powiązane, czy możliwe jest, że tak zwani Archonci byli w jakiś sposób tym samym co starożytni Anunnaki? Widzimy, że już na samym początku historii ludzkości, pojawiły się istoty, które określano w różny sposób, w zależności od miejsca na naszej planecie oraz danej kultury. Czy jednak aby one wszystkie nie dotyczą tego samego a mianowicie: demonów?
