Bill Gates wspiera badania mające zatrzymać skutki katastrofy klimatycznej. Technologię blokowania światła słonecznego opracowują naukowcy z Uniwersytetu Harvarda – donosi Forbes.
Pomóc w tym ma węglan wapnia. Jednak mimo zakrojonych na szeroką skalę planów wspieranych przez Gatesa, badacze nadal muszą udowodnić, że węglan wapnia jest odpowiednią substancją do przeprowadzenia całej operacji. Według wstępnych prognoz wykazuje on niemal idealne do tego celu właściwości, a rozpylanie go (w odpowiednich proporcjach) do atmosfery może przyczynić się do ochłodzenia planety.
Następnym krokiem na drodze do realizacji kosztownego projektu będzie określenie proporcji, w jakich węglan miałby zostać używany. Odpowiednie testy mają się odbyć czerwcu w okolicach Kiruny w Szwecji.
Raport Międzynarodowego Zespołu ds. Zmian Klimatu wskazuje, że rewolucyjna technologia pozwoliłaby obniżyć globalnie temperaturę o 1,5 stopnia Celsjusza, natomiast koszty takiej operacji wynosiłyby zaledwie od 1 do 10 mld dolarów rocznie.
Astrofizycy zaproponowali umieszczenie dużych mas pyłu na orbicie Ziemi w celu walki z globalnym ociepleniem. Pomysł został zgłoszony przez Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.
W ciągu ostatnich kilku dekad naukowcy doszli do wniosku, że klimat stopniowo się ociepla w wyniku działalności człowieka. Wynika to rzekomo z wpływu wytworzonego przez człowieka dwutlenku węgla, który tworzy efekt cieplarniany.
Bardzo długo wyśmiewano pomysły znane jako chemtrails na temat tego, że ktoś celowo zasiewa chmury, aby modyfikować klimat. Jednak z biegiem czasu okazało się, że ta wyśmiewana teoria spiskowa staje się naukowym postulatem.
Jako możliwe rozwiązanie problemu wzrastającej średniej temperatury na Ziemi podaje się indukowanie celowego spadku mocy promieniowania słonecznego docierającego do Ziemi. Eksperci już całkiem otwarcie i bez antyszurskiego chichotu postulują rozpylanie aerozoli w atmosferze w celu stworzenia kontrolowanej „wulkanicznej zimy”.
Astrofizycy idą nawet krok dalej i rozważają opcje umieszczenia czynników zaciemniajacych bezpośrednio w kosmosie, a konkretnie na orbicie. Autorzy opisują różne możliwe właściwości cząstek pyłu, ich liczbę i orbity, które najlepiej nadają się do rozwiązania problemu.
Naukowcy odkryli, że wystrzelenie pyłu z Ziemi do punktu L1 Lagrange’a między Ziemią a Słońcem stworzyłoby skuteczny filtr przeciwsłoneczny, ale wymagałoby nadmiernych nakładów finansowych i wysiłku. Ponadto wiatr słoneczny będzie nieustannie wywiewał cząsteczki pyłu, a rezerwy pyłu będą musiały być jakoś odnawiane.
Jako alternatywę autorzy sugerują użycie pyłu księżycowego. Uważają, że może to być tani i skuteczny sposób na zacienienie Ziemi. Fizycy symulowali wystrzelenie księżycowego pyłu z platformy na powierzchni Księżyca w kierunku Słońca. Okazało się, że „wrodzone” właściwości pyłu księżycowego z powierzchni są w sam raz dla jego skutecznego działania jako filtru przeciwsłonecznego.
Podczas symulacji pył był wystrzeliwany w różnych kierunkach, aż do znalezienia optymalnych trajektorii skierowanych w kierunku L1. Dzięki tej technologii konserwacja ekranu będzie znacznie łatwiejsza i tańsza. Jednocześnie naukowcy zauważają, że nie są specjalistami od rakiet i klimatologii, a jedynie oferują nowy pomysł jako jedną z możliwych opcji.
