Niniejszy wynalazek przewiduje cząstkę zarodkującą lód do zasiewania chmur i innych zastosowań, która może inicjować zarodkowanie lodu w temperaturze -8 stopni C. Ponadto liczba cząstek zarodkujących lód wzrasta w sposób ciągły i gwałtowny wraz z obniżaniem temperatury. Cząstka zarodkująca lód w niniejszym wynalazku jest nanostrukturalnym porowatym kompozytem 3-dimensyjnie zredukowanego tlenku grafenu i nanocząstek dwutlenku krzemu (PrGO-SN). Niniejszy wynalazek przewiduje również proces syntezy PrGO-SN.
Kompozyt 3D zredukowanego tlenku grafenu/Sio 2 do zarodkowania lodu

Wynalazcy: Linda ZAO, Haoran Liang
Niniejszy wynalazek dotyczy dziedziny zasiewania chmur W szczególności, niniejszy wynalazek dotyczy syntezy nanostrukturalnego grafenu 3D / tlenku metalu, materiałów kompozytowych do zarodkowania lodu w zasiewaniu chmur, wytwarzania sztucznego śniegu i technologii liofilizacji wprzemyśle biomedycznych, przemyśle spożywczym itp.
TŁO WYNALAZKU
[0002] Zamarzanie ciekłej wody w stały lód jest jednym z najczęstszych zjawisk naturalnych, w których lód może być może być tworzony jednorodnie przez czystą wodę lub niejednorodnie w obecności obcych materiałów zwanych zarodkami lodu (INP). (INP). Takie INP mogą pochodzić ze źródeł biologicznych, mineralogicznych i antropogenicznych, w tym pyłków i bakterii, popiołów wulkanicznych, pyłu atmosferycznego. Heterogeniczne nukleacja lodu odgrywa ważną rolę w różnych obszarach, takich jak fizyka atmosfery, technologie kriokonserwacji, i liofilizacja w badaniach biomedycznych i przemyśle spożywczym…
Zarodkowanie lodu; dopasowanie siatki między lodem a strukturą krystaliczną powierzchni może również wpływać na aktywność aktywność zarodkowania lodu, jak ma to miejsce w przypadku jodku srebra (AgI), znanego znanego czynnika zasiewającego zimne chmury, który ma podobną stałą stałą z kryształem lodu. [Istniejące cząstki zarodkowania lodu (INP) stosowane w aplikacjach zasiewania chmur do zasiewania chmur obejmują głównie jodek srebra ( (AgI), gdzie zarodkowanie lodu zachodzi selektywnie w określonych miejscach, takich jak miejsca defektów i niedopasowania sieci.
Stwierdzono, że miejsca defektów są korzystnymi lokalizacjami dla zarodkowania lodu niż idealne powierzchnie kryształów Agi. Co więcej, struktury niektórych z najbardziej wydajnych substancji zarodkujących lód ściśle odpowiada sześciokątnej siatce lodu. Jednak, pomimo dobrej zdolności zarodkowania lodu, Agl wymaga znacznie niższej temperatury (-25 ° C), aby wykazywać dobrą zdolność zarodkowania lodu, ponadto wiąże się z kontrowersyjnym ryzykiem środowiskowym. Chociaż istnieją inne materiały, które zawierają korzystne miejsca defektów i podobną strukturę sieci, strukturę z lodem, większość z nich wykazuje wysoką aktywność zarodkowania lodu tylko w niskiej temperaturze, aktywność zarodkowania lodu tylko w niskiej temperaturze. [Innym skutecznym INP zgłoszonym w ostatnich latach jest tak zwane bakterie aktywne lodowo,
Pseudomonas syringae, które są często wykorzystywane do ułatwiania produkcji sztucznego śniegu, wobszarach sportowych na całym świecie. Podobnie jak Agl, jej zdolność zdolność zarodkowania lodu wynika z naśladowania miejsc zarodkowania lodu , miejsca zarodkowania, które służy jako szablon do orientacji wody w siatkę. Jednak wykazują one tylko początkową wysoką liczbę zarodków lodu i nie mogą dalej się zwiększać, przy obniżonej temperaturze.
Ponadto, takie oparte na bakteriach wymagają wysokich kosztów masowej produkcji i nie są szeroko stosowane do zasiewania chmur. obecnie . [Ponadto ładunek powierzchniowy, geometria powierzchni , wiązania wodorowe i inne właściwości powierzchni są również przyczyniają się do indukowanej powierzchniowo nukleacji lodu. Jednak badania nad aktywnością zarodkowania lodu INPs są w większości ograniczone do modelowania teoretycznego i symulacji, głównie z powodu wyzwań związanych z zapewnieniem odpowiednich eksperymentalnych, takich jak obserwacje i pomiary techniki, które działają w warunkach ujemnych temperatur, z których wszystkie z których wszystkie znacznie ograniczyły obserwację
Interakcji między parą wodną a zarodkami lodu, doprowadziły do braku informacji na temat początku, zarodkowania lodu i progresji wzrostu kryształów lodu. [Oprócz wyżej wymienionych INP, które zostały które zostały zbadane w literaturze, różne materiały są również sprzyjają zarodkowaniu lodu, w tym nanomateriały węglowe, takie jak grafen i jego pochodne, zostały zbadane ze względu na ich wewnętrzne i funkcjonalizowane właściwości powierzchniowe. W szczególności, trójkątna podsieć grafitu (2,46 Angstroma) odpowiada naturalnej strukturze lodu, co może sprzyjać epitaksjalnemu wzrostowi stabilnego heksagonalnego lodu na poziomie atomowym.

[Pochodne grafenu, takie jak tlenek grafenu ( GO ) również wykazują zdolności zarodkowania lodu, ponieważ cząsteczki wody mogą być skutecznie wychwytywane przez różne hydrofilowe tlenowe zawarte grupy funkcyjne, które istnieją na GO Zanurzenie eksperymenty zamrażania kropli zostały zastosowane w literaturze do pośredniego pomiaru zdolności zarodkowania lodu materiałów poprzez zliczanie liczby zamrożonych w mikroskali kropelek, ale większość aktywności zarodkowania lodu nanomateriałów węglowych nanomateriałów węglowych zaobserwowano tylko w stosunkowo niskich temperaturach (zwykle poniżej (zwykle poniżej -20 ° C), która jest mniej idealna niż w przypadku innych materiałów zarodkujących lód, takich jak materiały do zarodkowania lodu, takie jak skaleń K i jodek srebra (AgI) o wyższej temperaturze zarodkowania, a postęp wzrostu lodu w czasie rzeczywistym nie jest uchwycony.
Doniesiono, że cząsteczki lodu atmosferycznego odgrywają kluczową rolę w tworzeniu się chmur i opadów, a większość opadów w chmurach inicjowana jest przez fazę lodu. Ostatnio badania nad zasiewaniem chmur przyciągają więcej uwagi, ponieważ jest to uwagi, ponieważ jest to skuteczna metoda wykorzystania zasobów wody w chmurach . Większość badań skupia się na higroskopijnych materiałach o wysokiej zdolności adsorpcji pary wodnej jako potencjalnych materiałach do zasiewania chmur i są one są skuteczne tylko w temperaturach powyżej zera. Jednakże , badania nad zasiewaniem chmur w temperaturach poniżej zera (zasiewanie zimnych chmur) nie odnotowały dużego postępu, z, AgI – jest najczęściej stosowanym materiałem do zasiewania zimnych chmur od dziesięcioleci, co często wiąże się z kontrowersyjnym ryzykiem dla środowiska.
[Stosowanie chemikaliów, takich jak jodek srebra, stanowi zagrożenie ekologiczne i szkodę dla zdrowia publicznego, ponieważ jodek srebra, może powodować tymczasową niezdolność do pracy lub możliwe szczątkowe obrażenia u ludzi i ssaków przy intensywnym lub przewlekłym narażenie. Obecne mikrocząsteczki jodku srebra stosowane w zasiewaniu chmur wzbudziły obawy dotyczące jego toksyczności w różnych środowiskach, w szczególności w środowisku wodnym. Ponadto, chociaż wykazano, że konwencjonalna metoda zasiewania chmur zmienia kształt i zachowanie chmur, jej zdolność do wywoływania deszczu zdolność do wywoływania deszczu jest bardzo niepewna. Ponadto
Struktura lodu w nanoskali nie jest dobrze poznana. Ostatnie badania dowiodły, że lód w nanoskali ma strukturę krystaliczną, która jest raczej pięciokątna niż sześciokątna, a nie sześciokątną, otwierając drzwi dla nowych i potencjalnie bardziej skutecznych chemikaliów do zasiewania chmur.
[W ostatnich latach opracowywane są nowe formuły mate do uwalniania z rac pirotechnicznych (National Research Council, 2003). (National Research Council, 2003).
Materiały te wymagają wymagają mniej AgI niż starsze preparaty i są znacznie bardziej aktywne w zarodkowaniu lodu w temperaturach niższych niż około -5 ° C . Znaczna praca nad poprawą wydajności materiałów siewnych są prowadzone przez liczne grupy wykorzystujące złożone składy chemiczne, nanotechnologie, różne różnych typów komór chmurowych i pełnowymiarowych stanowisk testowych urządzeń wysiewających, i pełnowymiarowe stanowiska testowe urządzeń wysiewających. Synchronizowane są nowe rodzaje materiałów zsynchronizowane w oparciu o nanotechnologie jako obiecująca technologia przyciągnęły uwagę.
Ostatnio został zaprojektowany i zsyntetyzowany rodzaj rdzenia / powłoki NaCl / TiO2 (CSNT) o kontrolowanej wielkości cząstek, które z powodzeniem adsorbowały więcej pary wodnej (~ 295 razy przy niskiej wilgotności względnej (20% RH) niż czysty NaCl, rozpłynął się przy niższej wilgotności względnej 62-66% niż punkt higroskopijny (hg.p., 75% RH) NaCl i tworzył większe kropelki wody ~ 6-10 razy większe niż pierwotnie zmierzony rozmiar powierzchnia, podczas gdy czysty NaCl nadal pozostawał jako kryształ w tych samych warunkach. Stwierdzono, że powłoka z dwutlenku tytanu poprawiła zdolność soli do adsorpcji i kondensacji , pary wodnej ponad 100 razy w porównaniu do czystego kryształu soli. Taki wzrost wydajności kondensacji może poprawić, zdolność chmury do wytwarzania większej ilości opadów, dzięki czemu deszczu bardziej wydajnego .
Ten nowatorski materiał nadaje się do zastosowania w ciepłych chmurach działań związanych z zasiewaniem ciepłych chmur. [Ze względu na rosnące zainteresowanie zasiewaniem chmur i ograniczenia konwencjonalnych materiałów do zasiewania chmur, istnieje potrzeba w sztuce, aby zsyntetyzować nowe alternatywne chmury materiały siewne. Ponadto istnieje również potrzeba opracowania cząstek nukleujących lód które mogą inicjować zarodkowanie lodu w wyższych temperaturach…W preferowanym przykładzie wykonania, kompozyt zarodkujący lód jest trójwymiarowym (3D) porowatym kompozytem zredukowanego tlenku grafenu (rGO) i nanoparu dwutlenku krzemu … przy czym nanocząstki dwutlenku krzemu są równomiernie rozłożone w sześciokątnej strukturze sieci zredukowanego tlenku grafenu (rGO).
Kompozyt według niniejszego wynalazku wykazuje doskonałą przewodność cieplną w płaszczyźnie i poza płaszczyzną, przewodność cieplną, sprzyjając w ten sposób zarodkowaniu lodu w którym wspomniana cząstka wykazuje wysoką zdolność adsorpcji wody 118,86 cm / g w warunkach niskiej wilgotności. Kompozyt ma wysoką powierzchnię Brunauer – Emmett Tellera (BET) wynoszącą 178,84 m²/g . Wyższa wartość BET kompozytu została przypisana mniejszej ilości restackingowi elastycznych arkuszy rGO podczas procesu samomontażu, w którym nanocząstki SiO2 funkcjonowały jako przekładki oddzielające arkusze rGO, nanocząstki SiO2, które oddzieliły arkusze rGO, zajmując szczeliny międzywarstwowe , powodowały mniejszą agregację, a zatem , co skutkowało zwiększeniem powierzchni. Dodatkowo, kompozyt ma niski kąt zwilżania 36,2º, co skutkuje wyższą hydrofilowością…
Przygotowano wodną dyspersję tlenku grafenu (GO) przygotowano wodną dyspersję. Następnie dodano 20 ml etanolu (C2H, 0), 0,7 ml roztworu wodorotlenku amonu (NH3.H2O) i 0,7 ml ortokrzemianu tetraetylu (TEOS) dodano do 15 ml roztworu tlenku grafenu, aby tworząc jednorodną mieszaninę. Mieszaninę poddano działaniu ultradźwięków przez 30 minut, a następnie przeniesiono do szczelnie wyłożonego teflonem (pojemnik) i ogrzewano hydrotermicznie w temperaturze 180 ° C przez 12 godzin.
Pod wpływem sonikacji nanocząstki krzemionki powstały w procesie Stöbera, gdzie TEOS hydrolizowano w alkoholu w obecności w obecności NH3, H2O jako katalizatora. Zsyntetyzowane nanocząstki SiO2, zostały przyłączone do arkuszy GO w dyspersji poprzez tworzenie wiązań wodorowych z grupami zawierającymi tlen z grupami tlenowymi na arkuszach GO. Następnie mieszanina uległa, w procesie hydrotermalnym, tworząc czarną, gąbczastą strukturę, trójwymiarowego zredukowanego tlenku gra i nanocząstek dwutlenku krzemu (PrGO – SN)…. dalej …. US20220002159A1.pdf 2 MB
Grafenowe niebo?

Czego nam się nie mówi? Czy wysoce toksyczny i kontrowersyjny pierwiastek grafen jest wysiewany na nasze niebo w ramach trwających tajnych operacji interwencji klimatycznej? Czy modyfikacja klimatu jest jedynym motywem stosowania pierwiastków w programach rozpylania aerozoli atmosferycznych? Czy realizowane są również inne cele? Czy twórcy pogody i ich kontrolerzy zastanawiają się nad konsekwencjami swoich działań? A może to możliwe, że wiele konsekwencji jest w rzeczywistości częścią programu? Zapoznaj się z załączonym 5-minutowym raportem wideo, aby uzyskać informacje i odpowiedzi.
Streszczenie; Grafen i pochodne grafenu (np. tlenek grafenu (GO)) zostały włączone do hydrożeli w celu poprawy właściwości (np. wytrzymałości mechanicznej) konwencjonalnych hydrożeli i/lub opracowania nowych funkcji (np. przewodnictwa elektrycznego i ładowania/dostarczania leków). Unikalne interakcje molekularne między pochodnymi grafenu a różnymi małymi lub makrocząsteczkami umożliwiają wytwarzanie różnych funkcjonalnych hydrożeli odpowiednich do różnych zastosowań biomedycznych. W tym mini-przeglądzie podkreślamy niedawny postęp w hydrożelach zawierających GO do zastosowań biomedycznych, koncentrując się na ich konkretnych zastosowaniach jako wytrzymałych mechanicznie materiałów, przewodzących prąd elektryczny rusztowaniach/elektrodach i wysokowydajnych nośnikach do dostarczania leków…Graphene oxide-incorporated hydrogels for biomedical applications – Polymer Journal
Właściwości tlenku grafenu
Jedną z zalet tlenku gafenu jest jego łatwa dyspergowalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach organicznych , a także w różnych matrycach, dzięki obecności grup funkcyjnych tlenu. Pozostaje to bardzo ważną właściwością podczas mieszania materiału z matrycami ceramicznymi lub polimerowymi, gdy próbuje się poprawić ich właściwości elektryczne i mechaniczne. Z drugiej strony, jeśli chodzi o przewodnictwo elektryczne, tlenek grafenu jest często opisywany jako izolator elektryczny ze względu na zakłócenie jego sieci wiązań sp2. Aby odzyskać sześciokątną siatkę o strukturze plastra miodu, a wraz z nim przewodność elektryczną, należy osiągnąć redukcję tlenku grafenu. Należy wziąć pod uwagę, że po usunięciu większości grup tlenowych otrzymany zredukowany tlenek grafenu jest trudniejszy do rozproszenia ze względu na tendencję do tworzenia agregatów.
Funkcjonalizacja tlenku grafenu może zasadniczo zmienić właściwości tlenku grafenu. Powstałe chemicznie zmodyfikowane grafeny mogłyby potencjalnie stać się znacznie bardziej podatne na adaptację do wielu zastosowań. Istnieje wiele sposobów funkcjonalizacji tlenku grafenu , w zależności od pożądanego zastosowania. Na przykład w optoelektronice, biourządzeniach lub jako materiał do dostarczania leków możliwe jest zastąpienie amin organicznej kowalencyjnej funkcjonalizacji grafenu do zwiększenie dyspergowalności chemicznie modyfikowanych grafenów w rozpuszczalnikach organicznych.graphenea.com/pages/graphene-oxide
Toksyczność nanocząstek z rodziny grafenów: ogólny przegląd pochodzenia i mechanizmów
Lingling Ou,Bin Song,Huimin Liang, Jia Liu, Xiaoli Feng
… ujawniono kilka typowych mechanizmów leżących u podstaw toksyczności GFN, na przykład zniszczenie fizyczne, stres oksydacyjny, uszkodzenie DNA, odpowiedź zapalna, apoptoza, autofagia i martwica… GFN mogą być dostarczane do organizmu przez wstrzyknięcie dotchawicze [30], podanie doustne [31], wstrzyknięcie dożylne [32], wstrzyknięcie dootrzewnowe [33] i wstrzyknięcie podskórne…
GFN mogą wywoływać ostre i przewlekłe uszkodzenia tkanek poprzez przenikanie przez barierę krew-powietrze, barierę krew-jądra, barierę krew-mózg i barierę krew-łożysko itp. i gromadzą się w płucach, wątrobie i śledzionie itp. …… aerozole nanomateriałów grafenowych mogą być wdychane i znacznie osadzać się w drogach oddechowych, a także mogą łatwo przenikać przez drogi oddechowe tchawiczo-oskrzelowe…
Mechanizmy toksykologiczne GFN wykazane w ostatnich badaniach obejmują głównie odpowiedź zapalną, uszkodzenie DNA, apoptozę, autofagię i martwicę itp. … GO może skutkować ostrą reakcją zapalną i przewlekłym urazem… Zwłóknienie i zapalenie… GFN wywierają różny wpływ toksykologiczny na męski lub żeński układ rozrodczy, ciężarne myszy miały poronienia przy wszystkich dawkach, a większość ciężarnych myszy zmarła, gdy była wysoka dawka…
Toksyczność rozwojowa GFN może powodować nieprawidłowości strukturalne, opóźnienie wzrostu, nieprawidłowości behawioralne i funkcjonalne, a nawet śmierć. … Cytotoksyczność GFNs in vitro została zweryfikowana w różnych komórkach, aby zmienić żywotność i morfologię komórek, zniszczyć integralność błony i wywołać uszkodzenie DNA [110-112]. GO lub rGO zmniejszają adhezję komórek; indukuje apoptozę komórek; i wchodzą do lizosomów, mitochondriów, jąder komórkowych i endoplazmy [113]. GQD wnikały do komórek i powodowały uszkodzenia DNA…
Grafen może zmieniać żywotność komórek [117] lub powodować śmierć komórek…powodują toksyczność zależną od dawki… Wysoka zawartość GO odkłada się głównie w płucach, wątrobie, śledzionie i nerkach i jest trudna do oczyszczenia przez nerki…Rosnące stężenie GO wnikało do lizosomów, mitochondriów, endoplazmy i jądra komórkowego… GO może wstawiać między pary zasad dwuniciowego DNA i zakłócać przepływ informacji genetycznej na poziomie molekularnym, co może być jedną z głównych przyczyn mutagennego działania GO…
… znaczenie ładunku powierzchniowego GO ze względu na jego zdolność do wpływania na mechanizm internalizacji i wychwytu komórek … silne oddziaływania elektrostatyczne między ujemnie naładowanymi grupami tlenu na powierzchni GO/GS a dodatnio naładowanymi lipidami fosfatydylocholiny na zewnętrznej błonie RBC …Fizyczna interakcja nanocząstek grafenu z błonami komórkowymi jest jedną z głównych przyczyn cytotoksyczności grafenu…zaostrzone krawędzie GNS mogą działać jak „ostrza”, wbijając i przecinając błony komórkowe bakterii… … przytłaczają aktywność enzymów antyoksydacyjnych, w tym katalazy, SOD, czy peroksydazy glutationowej (GSH-PX) … Interakcje GO z komórkami mogą prowadzić do nadmiernego wytwarzania ROS, co jest pierwszym krokiem w mechanizmach kancerogenezy, starzenia i mutagenezy …
Ekspozycja na GFN spowodowała znacznie zwiększone zużycie tlenu w mitochondriach w stanie sprzężonym i niezwiązanym, rozproszenie potencjału błony mitochondrialnej i ostateczne wywołanie apoptozy poprzez aktywację szlaku mitochondrialnego… GFN mogą powodować apoptozę i/lub martwicę komórek poprzez bezpośredni wpływ na aktywność mitochondrialną komórek… Ze względu na swój mały rozmiar, dużą powierzchnię i ładunek powierzchniowy, GO może posiadać znaczące właściwości genotoksyczne i powodować poważne uszkodzenia DNA, na przykład fragmentację chromosomów, pęknięcia nici DNA, mutacje punktowe oraz oksydacyjne addukty i zmiany DNA…
Nawet jeśli GO nie może wejść do jądra komórki, może nadal oddziaływać z DNA podczas mitozy, kiedy błona jądrowa pęka, co zwiększa możliwość aberracji DNA… Interakcja układania π między pierścieniami węglowymi grafenu a hydrofobowymi parami zasad DNA może sprawić, że segment DNA „stoi” lub „leży” na powierzchni grafenu z osią helikalną odpowiednio prostopadłą lub równoległą. Siły międzycząsteczkowe poważnie deformują końcowe pary zasad DNA, co potencjalnie zwiększa genotoksyczność… Uszkodzenie DNA może nie tylko zapoczątkować rozwój raka, ale także potencjalnie zagrozić zdrowiu następnego pokolenia, jeśli w komórkach rozrodczych pojawi się potencjał mutagenny GO, co wpłynie na płodność i zdrowie potomstwa…
Silną odpowiedź zapalną wywołano podskórnym wstrzyknięciem… Apoptoza jest definiowana jako samozniszczenie komórki regulowane przez geny poprzez skomplikowane programy… po inhalacji…… grafen i GO fizycznie uszkodziły błony komórkowe … zwiększyły przepuszczalność zewnętrznej błony mitochondrialnej i zmieniły potencjał błony mitochondrialnej … wyzwalane przez receptor śmierci i kanoniczną ścieżkę mitochondrialną … Martwica jest alternatywną formą śmierci komórki wywołaną odpowiedzią zapalną lub uszkodzeniem komórkowym. Ekspozycja komórek na nieskazitelny grafen powoduje apoptozę i martwicę przy wysokich dawkach… GFN mogą powodować subtelne zmiany w programowaniu ekspresji genów poprzez modulowanie zmian epigenetycznych.
Biocompatibility of Graphene Oxide – PubMed
Następstwa chemicznego zarodkowania lodu
Chemicznie zarodkowane zjawiska „śniegowe” sieją spustoszenie w lasach, ekosystemach i infrastrukturze ludzkiej.Procesy zasiewania chmur chemicznego zarodkowania lodusą podstawowym elementem trwających i rozwijających się globalnych operacji inżynierii klimatycznej. Liczne formy zamarzniętego materiału mają cechy, które bardzo różnią się od wszystkiego, co dałoby naturalnie występujący scenariusz pogodowy.Sztucznie zarodkowany „śnieg”jest często o 15 do 20 stopni niższa niż temperatura otaczającego powietrza, co może i często powoduje, że materiał ten przykleja się do wszystkiego, z czym się styka. Co więcej, ochłodzenie zasiewania chmur chemicznych w inżynierii klimatycznej jest zwykle rozpoczynane w temperaturach atmosferycznych znacznie powyżej punktu, w którym miałoby miejsce naturalne zarodkowanie lodu.
Wyższe temperatury powietrza oznaczają, że atmosfera zawiera więcej wilgoci, co powoduje powstawanie ciężkiego, mokrego „śniegu”. Połączenie wspomnianych czynników w połączeniu z już osłabionymi lasami jest katastrofalne. Poniższy krótki film stanowi szokujący przykład całkowitej dewastacji, jaką twórcy pogody wyrządzają naszym ostatnim pozostałym lasom za pomocą chemicznych zarodków lodu, które są efektem zimowych zjawisk pogodowych.
Rzeczywistość geoinżynieryjna: materiał filmowy i fakty potwierdzają mit o smugach kondensacyjnych

Udostępnianie szokujących i niepodważalnych materiałów filmowych przedstawiających rozpylanie aerozoli odrzutowych jest najpotężniejszym narzędziem do uświadamiania ludziom zbrodni geoinżynieryjnych, które mają miejsce nad naszymi głowami każdego dnia. Oprócz narzędzi wizualnych, łącząc proste fakty dotyczące cech konstrukcyjnych nowoczesnych silników odrzutowych(i dlaczego ich konstrukcja generalnie zabrania tworzenia się „smugi”) jest niezbędna.

Czterominutowy film poniżej zawiera odkrywcze ujęcia filmowe trwającego ataku rozpylania atmosferycznego, a także inne weryfikowalne fakty i zdjęcia, które potwierdzają trwającą rzeczywistość inżynierii klimatycznej. Moje szczere podziękowania dla Johna Jenkinsa za udostępnienie tego bardzo przekonującego materiału filmowego z rozpylania samolotów w naszej bibliotece filmów z geoinżynierii dyspersji odrzutowców.