Ostatnio zaczęło się pojawiać wiele faktów, które wskazują, że historia naszej ziemskiej cywilizacji jest zniekształcona znacznie bardziej, niż piszą o tym w swoich pracach Nosowski i Fomenko. Ich technika polega na tym, że kwestionują daty, imiona postaci historycznych oraz nazwy niektórych przedmiotów, które różne narody rzeczywiście można by nazwać inaczej, ale jednocześnie nie kwestionują samych wydarzeń opisanych w konkretnym dokumencie.
Ponieważ opisane jest pewne wydarzenie, oznacza to, według Nosowskiego i Fomenko, że naprawdę się wydarzyło, konieczne jest tylko prawidłowe określenie daty i miejsca tego wydarzenia, a także osób, które faktycznie mówią w ten czy inny sposób . Jednocześnie musimy oddać im należność, zrobili gigantyczną robotę, analizując i systematyzując bardzo duża objętość informacje, różne dokumenty i fakty. A mimo to pozostaje wiele pytań dotyczących wersji, którą stworzyli. W tym dlatego, że wyjaśnia daleko od wszystkich faktów, które obserwujemy.
Pocztówki z Dziećmi w Kapuście
W świetle dzisiejszych osiągnięć technologicznych i komunikacyjnych trudno sobie wyobrazić, jaką rolę odgrywały pocztówki w przeszłości. Jednak w XVIII wieku były one jednym z najpopularniejszych środków komunikacji na odległość.
Często przedstawiały malownicze widoki, znane miejsca czy rodziny, ale czasem można natknąć się na te, które budzą niezwykłą ciekawość. Pocztówki z dzieciakami ukrytymi w kapuście stanowią zagadkową część dziedzictwa kulturowego, a niektórzy badacze wręcz łączą je z teorią repopulacji ziemi po tajemniczej powodzi błotnej w Tartarii.
Tajemniczy Motyw na Pocztówkach
Pocztówki z dzieciakami z XVIII wieku, schowanymi w liściach kapusty, wywołują mieszane uczucia u osób, które natrafiają na te zabytkowe artefakty. Jedne osoby widzą w nich jedynie dowcipne i artystyczne przedstawienia, inne zaś poszukują głębszego znaczenia. Jednak niektórzy badacze historii doszukują się w tym motywie ukrytych wskazówek na temat tajemniczej epizody w dziejach ludzkości.
Powódź Błotna w Tartarii – Zaginiona Historia?
Teoria repopulacji ziemi po Powodzi Błotnej w Tartarii jest kontrowersyjnym tematem, który wciąż nie zdobył powszechnej akceptacji wśród historyków. Według tej teorii, około XVIII wieku miała miejsce globalna katastrofa, zwana Powodzią Błotną w Tartarii. Ta zaginiona historia opisuje ogromną powódź, która miała zniszczyć istniejącą cywilizację Tartarii, pozostawiając jedynie nielicznych ocalałych.
Pocztówki z dziećmi w kapuście są interpretowane przez niektórych zwolenników tej teorii jako symboliczne przedstawienia procesu repopulacji. Kapusta, jako symbol płodności i życia, może być odniesieniem do odrodzenia nowej cywilizacji na ziemi po katastrofie. Ukryte w kapuście dzieci mogły reprezentować nowe pokolenie, które miało zrepopulować ziemię i wznosić nowe społeczności.
Rzeczywistość vs. Mit
Należy podkreślić, że teoria Powodzi Błotnej w Tartarii nie znajduje potwierdzenia w szeroko uznanych źródłach historycznych. Współczesna nauka nie potwierdza wystąpienia globalnej powodzi o tak skali, jak opisują to zwolennicy tej teorii. Jednakże, jak to bywa w przypadku zagadek historycznych, część badaczy nadal utrzymuje, że istnieje więcej niewyjaśnionych i ukrytych faktów, które mogłyby rzucić nowe światło na tę tajemniczą kwestię.
Artystyczny Wyraz Epoki
Alternatywne interpretacje tych pocztówek sugerują, że artystyczny wyraz epoki może być bardziej prozaiczny. Może to być zwykłe wyrażenie kreatywności artysty, który postanowił nadać swoim dziełom pewną niecodzienną i zabawną formę. Przecież pocztówki zwykle miały na celu przyciągnięcie uwagi i zachęcenie do zakupu.
Podsumowanie
Pocztówki z XVIII wieku, przedstawiające dzieci w kapuście, stanowią zagadkowy i interesujący fragment historii kultury wizualnej. Interpretacje tych motywów są różnorodne – od symbolicznych odniesień do repopulacji ziemi po mitologiczne znaczenia. Choć teoria Powodzi Błotnej w Tartarii pozostaje sporna, to wciąż warto badać i próbować zrozumieć różne aspekty dawnych czasów, które pozostały zakodowane w tych małych, ale pięknych artefaktach.